جشن دو ملیون بازدید وبلاگ
خوانندگان گرامی و ارجمند،
از حضورتان سپاسگزار و خوشحالم
با همه ی سختی هایی که کار وبلاگ نویسی آزاد در کنار دیگر مشغله های روزمره دارد و با همه ی دشمنی های پیوسته ای که روز به روز بیشتر هم شده اند، اینکه امروز می توانم با خوشحالی و لبخند با دوستان و خوانندگان این وبلاگ سخن بگویم، خود نشانه ای است بر شکست دشمنی که نمی خواهد و نمی تواند حضور چنین مخالفی را تاب بیاورد. سخنانی که در زنجیره نوشتارهای این وبلاگ منتشر می شوند، مجموعه ای دغدغه های ذهنی مرا تشکیل می دهند که به طبع در درازنای سال ها فعالیت، مخاطبان خود را یافته و از اینرو، آنچه که گفته ام و می گویم، می تواند تا حدودی صدای دوستان هم اندیش و خواننده ی این وبلاگ نیز باشد.
در این میان، نه تنها بارها و بیش از ۵۰% موارد یعنی بیش از نیمی از سال، حساب ف. بوکی من به خاطر دشمنی دژخیمان از مزدوران جمهوری اسلامی گرفته تا تجزیه طلبان و چپ ها و تا ناخاله هایی همچون دلقک رسانه و نوچه های تف سر بالایش، که از راه گزارش پیوسته ی جستارهایم در ف. بوک سبب می شدند تا آیت الله ف. بوک به ساز این دجالان برقصد، هر بار برای یک ماه محدود شده است، اما همچنان در دیگر شبکه های اجتماعی و نیز خود وبلاگ، مطالب و مقاله های لازم را منتشر می کنم.
در جریان میان نخستین جشن این وبلاگ به مناسبت یک ملیون بازدیدش تا به امروز، هر دو حساب ویدیو بلاگ من بر روی یوتوب و ویمئو نیز بسته شدند و علت آن البته همان گزارش های مزدوران و بدخواهان بوده است. اما با اراده ای نامیرا و سخت، به راه اندازی شبکه ای بهتر و پر تجربه تر و حرفه ای تر اقدام نمودم.
امیدوارم پیش از آزادی ایران، ملتی اندیشمند و مهربان و فرهیخته باشیم و نسل خائنان و دشمنان این سرزمین از مصدق الهی تا چپ فدایی و مجاهد و توده ای و اسلامی و تجزیه طلبان ایرانی ستیز ایرانی نما را از ایرانمان ریشه کن کرده باشیم. اینها مواردی هستند که جرثومه ی رژیم جمهوری اسلامی بر روی آن بنا شده است و با بن مایه هایی اسلامی و ضد اخلاق و فرهنگ ایرانی، زامبی وار به حرکت خود ادامه می دهد.
اینست که ایران را باید به دست خودمان بسازیم و در یاد داشته باشیم که پیکار با اهریمن، با پیکار با دین و اسلامی اهریمنی آغاز می گردد. پیکاری که چپ جهانی و جهان وتنان بی وتن از کومله تا دمکرات تجزیه طلب گرفته تا پان ایرانیست حکومتی و مصدقی چی و مجاهد و فدایی، در آن همگی در یک کشتی نشسته اند و راه ایرانیان میهن پرست یا راست ملی با ایران ستیزان ایرانی نما یا چپ ضد ملی، همیشه جدا بوده و خواهد بود. ایران از آن ایران پرستان است.
جاوید شاه
پاینده ایران
و ترانه ای برای پیروزی پیشکش شما...
نظرات
ارسال یک نظر