کارتر، پدر انقلاب اسلامی

ایالات متحده به سرکردگی جیمی کارتر، از سال ۱۹۷۷ میلادی برابر با ۱۳۵۵ خورشیدی، به این نتیجه ی قاطع رسیده بود تا حکومت شاهنشاهی و شخص شاه را سرنگون سازد. پیشرفت روزافزون صنایع ایران پیشتر کشورهای صادر کننده ی محصولات صنعتی از جمله غله را نگران این موضوع کرده بود که ایران به زودی هم واردات خود را کاهش خواهد داد و هم با درآمد نفتی بالا و صادرات لوازم و محصولات کشاورزی خود، به تجارت غرب در خاورمیانه نیز آسیب وارد کند. ایران در طی سه قرارداد بسیار مهم اقتصادی با انگل ستان، آلمان و فرانسه، یعنی خرید ۵۰% سهم چاه نفت شمال بریتانیا که هنوز در تملک ایران است و ۳۰% سهم کارخانه ی مرسدس بنز آلمان و ۱۰% سهم کارخانه ی غنی سازی اورانیوم فرانسه موسوم به یورودیف (Eurodif) گام های بزرگی برداشته بود.

ایران می رفت تا پس از ۵ سال پس از این قرارداد اتمی، دارای ۴ نیروگاه برقی اتمی شود و در همین حال شاهنشاه و دولت شاهنشاهی پیشنهادهای مکرر خلع سلاح اتمی کشورهای منطقه و ممنوعیت ساخت و نگاهداری بمب های اتمی را مطرح می کردند که البته تنها اسراییل را نشانه می گرفت. ایران در جنگ ظفار در عمان که به درخواست سلطان قابوس شاه این کشور صورت گرفته بود، پس از ۳ سال نبرد میان ارتش ایران و نیروهای کمونیست که از سوی چین تغذیه می شدند، با پیروزی ارتش ایران و آزادی کشور عمان از لوث وجود چپ های تروریست همراه شد، آن هم در شرایطی که ارتش انگل ستان در نبرد با کمونیست های این کشور، به شکلی مفتضحانه شکست خورده بود.

همه ی این موارد که اشاره شدند، مشتی از خروار بودند و این همه و بسیار بسیار بیشتر از اینها بود که جهان غرب به سرکردگی آمریکا را از ایران متوحش کرد و اینان تصمیم گرفتند تا توحش دینی را با دیو خمینی به جان ایران بیندازند.

مایک ایونس در کتاب خود با عنوان “جیمی کارتر، چپ آزادی خواه و آشوب جهانی” افشا می کند که کارتر از راه رمزی کلارک نماینده ی خود در نوفله شاتو، ملیون ها دلار کمک مالی به خمینی و دار و دسته اش کرده است. دکتر کریم سنجابی رهبر جبهه ی ملی در نامه ای که پس از دیدارش با خمینی که در انباری محل سکونت خمینی انجام گرفت، آشوب ها و خرابکاری ها را “جنبشی ملی و اسلامی” معرفی کرد و همه ی دستاوردهای سیاسی و اقتصادی و فرهنگی دولت های شاهنشاهی را عین ضلالت خواند:

بسمه ی تعالی

یک شنبه چاردهم ذیحجه ی ۱۳۹۸

مطابق با چاردهم آبان ماه ۱۳۵۷

۱. سلطنت کنونی ایران با نقض قوانین اساسی اعمال ظلم و ستم و تسلیم در برابر سیاست های بیگانه، فاقد پایگاه قانونی و شرعی است.
۲. جنبش ملی و اسلامی ایران با وجود بقای نظام سلطنتی غیرقانونی، با هیچ ترکیب حکومتی موافقت نخواهد کرد.
۳. نظام حکومت ملی ایران بر اساس موازین اسلام و دمکراسی و استقلال به وسیله ی مراجعه به آرای عمومی تعیین گردد.

دکتر کریم سنجابی

همین جستار در کیهان سوئد