افشاگری ناخدا هوشنگ صمدی از "ترور سران ارشد ارتش و سپاه"
ناخدا هوشنگ صمدی از فرماندهان رشید ارتش دلاور ایران، در ضمن گفتگویی با روزنامه ی "قانون" با "سامان صابریان" که در درون مرز به چاپ می رسد، از "رسوایی رژیم در ترور سران ارشد ارتش و سپاه" صحبت می کند و این نخستین اظهار نظر رسمی یکی از مقام های رسمی جمهوری اسلامی است که به این موضوع می پردازد.
اما چنانچه دقت کنید، علت این توطئه یعنی ترور سران ارتش و سپاه که در جنگ نقش اصلی و اساسی داشته اند را متوجه می شوید، زیرا رویداد ترور آنان و شلیک به هواپیمایشان در زمانی رخ داد که از لحاظ سیاسی و دگرش های راهبردی در ارتش و سپاه، نقطه ی عطف و بحرانی محسوب می شده است.
باید از خود پرسید که ترور این افراد به سود چه کسانی تمام شده است و در پاسخ می توان به این فکر کرد که چه کسانی پس از ایشان، به فرماندهی سپاه و دیگر بخش های نظامی و انتظامی رژیم از جمله نیروی سرکوبگر انتظامی و بسیج رسیدند؛ آیا نقش دو مزدور خمینی زاده ی رژیم یعنی پاسدار "محسن رضایی" و پاسدار "محمد علی جعفری" در این پرونده ی توطئه ی ترور، نسبت به دیگران پررنگ تر نیست ؟
جستار دیگر مربوط به پاسدار محسن رضایی را در اینجا بخوانید.
داریوش افشار
- سوالی پيش می آيد كه چگونه اين نخبگانی كه در جنگ تاثيرگزار بودند، با یک هواپيمایی كه به آن شكل بود، به تهران فرستاده شدند و سقوط كرد ؟
+ هواپيما را با موشک پدافند زدند و باعث سقوط آن شدند. در آن زمان من و یکی ديگر از فرماندهان ارشد نيز قرار بود با اين هواپيما به تهران بياييم. افضلی* فرمانده ی نيروی دريایی در بندر موسوم به عمام حضور داشت. در آن زمان، افضلی آجودان خود را به فرودگاه فرستاد و گفت به رييس فرودگاه جناب سرهنگ بصيری بگوييد دو جا برای من و صمدی نگهدارند، چرا كه قصد داريم به تهران برويم. آجودان برگشت و گفت كه تعداد شهدا بسيار بوده و تنها چند جا مانده است كه آن صندلی ها نيز به فرماندهان ارشد كه قصد دارند به تهران بروند، تعلق می گيرد. اندکی بعد خبر رسيد كه C۱۳۰ سقوط كرده است و اين سبب شد تا ما شهيد نشويم !! گفتنی است ظهير نژاد، از فرماندهان ارشد نيز، قرار بود با آن هواپيما به تهران بيايد، ولی مقصد خود را به سمت اهواز عوض كرد و شهيد نشد !!".
بر خلاف این افشاگری، رژیم در تمام این سال ها به دروغ و از زبان کمک خلبان این هواپیما به مردم می گفته است که هواپیما در آسمان قم دچار نقص در سامانه ی برقی شده بود، اما بر خلاف این وضعیت، کادر پروازی توانسته بود هواپیما را به زمین بنشاند، اما روی زمین به دلیل باز نشدن یکی از چرخ ها، هواپیما سرانجام منفجر شده !!
* ناخدا افضلی دو سال پس از این رخداد، دستگیر و به اتهام هومندی در شبکه ی مخفی حزب توده به سال ۱۳۶۲، اعدام شد.
همین جستار در کیهان سوئد
اما چنانچه دقت کنید، علت این توطئه یعنی ترور سران ارتش و سپاه که در جنگ نقش اصلی و اساسی داشته اند را متوجه می شوید، زیرا رویداد ترور آنان و شلیک به هواپیمایشان در زمانی رخ داد که از لحاظ سیاسی و دگرش های راهبردی در ارتش و سپاه، نقطه ی عطف و بحرانی محسوب می شده است.
باید از خود پرسید که ترور این افراد به سود چه کسانی تمام شده است و در پاسخ می توان به این فکر کرد که چه کسانی پس از ایشان، به فرماندهی سپاه و دیگر بخش های نظامی و انتظامی رژیم از جمله نیروی سرکوبگر انتظامی و بسیج رسیدند؛ آیا نقش دو مزدور خمینی زاده ی رژیم یعنی پاسدار "محسن رضایی" و پاسدار "محمد علی جعفری" در این پرونده ی توطئه ی ترور، نسبت به دیگران پررنگ تر نیست ؟
جستار دیگر مربوط به پاسدار محسن رضایی را در اینجا بخوانید.
داریوش افشار
- سوالی پيش می آيد كه چگونه اين نخبگانی كه در جنگ تاثيرگزار بودند، با یک هواپيمایی كه به آن شكل بود، به تهران فرستاده شدند و سقوط كرد ؟
+ هواپيما را با موشک پدافند زدند و باعث سقوط آن شدند. در آن زمان من و یکی ديگر از فرماندهان ارشد نيز قرار بود با اين هواپيما به تهران بياييم. افضلی* فرمانده ی نيروی دريایی در بندر موسوم به عمام حضور داشت. در آن زمان، افضلی آجودان خود را به فرودگاه فرستاد و گفت به رييس فرودگاه جناب سرهنگ بصيری بگوييد دو جا برای من و صمدی نگهدارند، چرا كه قصد داريم به تهران برويم. آجودان برگشت و گفت كه تعداد شهدا بسيار بوده و تنها چند جا مانده است كه آن صندلی ها نيز به فرماندهان ارشد كه قصد دارند به تهران بروند، تعلق می گيرد. اندکی بعد خبر رسيد كه C۱۳۰ سقوط كرده است و اين سبب شد تا ما شهيد نشويم !! گفتنی است ظهير نژاد، از فرماندهان ارشد نيز، قرار بود با آن هواپيما به تهران بيايد، ولی مقصد خود را به سمت اهواز عوض كرد و شهيد نشد !!".
بر خلاف این افشاگری، رژیم در تمام این سال ها به دروغ و از زبان کمک خلبان این هواپیما به مردم می گفته است که هواپیما در آسمان قم دچار نقص در سامانه ی برقی شده بود، اما بر خلاف این وضعیت، کادر پروازی توانسته بود هواپیما را به زمین بنشاند، اما روی زمین به دلیل باز نشدن یکی از چرخ ها، هواپیما سرانجام منفجر شده !!
* ناخدا افضلی دو سال پس از این رخداد، دستگیر و به اتهام هومندی در شبکه ی مخفی حزب توده به سال ۱۳۶۲، اعدام شد.
همین جستار در کیهان سوئد
نظرات
ارسال یک نظر