چرا مصدق از تاریخ باستانی ایران متنفر بود ؟

چرا هزرط "محمد مصدق دله السلطنه"، هرگز به تخت جمشید نرفت ؟ در فرتور بالا، محمد مصدق دله السلطنه را در مسافرت به مسر و در کنار اهرام سه گانه می‌ بینید. اما آیا هرگز فرتوری از او را در کنار شهر پارسه یا تخت جمشید هم دیده اید ؟!

مصدق دله السلطنه چندین سال حاکم تحمیلی خاندان انگل ایسی "فرمانفرمایان" در استان پارس و ساکن شیراز بود و بنا بر این، فاصله ی چندانی با تخت جمشید نداشت، اما هرگز به آنجا نرفت !! گاهی، انجام ندادن کاری نشان دهنده ی بینش و آویژه و علاقه ی شخص است !!

چرا نخست وزیر دو دوره ی این کشور، با وجود فاصله ی یک ساعتی از ستاد خود در شیراز با تخت جمشید در مرودشت، هتا یک بار هم با آنجا نرفت و از آنجا بازدید نکرد ؟؟ اما چرا هم او، به هنگام سفر به مسر که کشوری عربی و مهد پان عربیسم است، به زیارت قبور مطهر فرعونیانی می رود که امروزه از آنها در نمادهای فراماسونری استفاده ی گسترده و فراوانی می شود ؟؟

این چه افتخاری برای وی می توانست بوده باشد که با احشام خود، به پابوس اهرام سه گانه ی فرعونیان مسر باستان برود و با بی محلی و دهان کژی به تاریخ سترگ پارسی، هتا یک بار هم از تخت جمشید دیدن نکند ؟! مگر خیانت، آن هم خیانت آشکار، جز اینست که نسبت به میراث فرهنگی کشور بی تفاوت بود و هتا آن را هم تحقیر کرد و در عین حال، به بزرگ کردن میراث دیگر کشورها و تمدن های جهان اقدام نمود ؟؟

هزرط "محمد مصدق دله السلطنه" نخستین پفیوز تاریخ معاصر ایران

اینکه مصدق دله السلطنه، خائن و نوکر فاحشه ی بریتانیا ملکه الیزابت چندم بود، شکی وجود ندارد. مزدوری فراماسون که با راه انداختن دعوای زرگری ملی کردن صنعت نفت، ایران را دچار چنان آشوبی کرد که تا چهل سال پس از به اصطلاح ملی شدن نفت، ایران همچنان مشغول پرداخت غرامت به انگل های چشم آبی بود !!

این خیانت ها در سینه ی تاریخ ثبت است و شامل دورانی می شود که همه ی مردم از دم یا نشئه ی افیون دین و خمینی بازی بودند و درد و ورم اسلام کزا داشتند و یا کرم چپ در کونشان می لولید و با آشوب و اغتشاش و خرابکاری، همه ی زورشان را زدند تا حکومت قانونی را سرنگون سازند. روزگار پلیدی که مصدق دله السلطنه از یکسو و آخوندهای عرب پرست ایران ستیز از سوی دیگر، پرچم جنگ با تمدن پارسی را برافراخته بودند و عن و گه هایی به نام توده ای و مجاهد و فدایی و دمکرات و هویت طلب تجزیه طلب می ریدند.