ﺩﺭﺩ ﺍﯾﻦ میهن ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﺳﺖ...
ﺩﺭﺩ ﺍﯾﻦ میهن ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﺳﺖ... ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﻢ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ ۵۷ ﺳﺎﻝ ﺑﺮ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﻫﺎ ﭼﻪ ﮔﺬﺷﺖ، ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﻩ ﻫﺎ ﮐﺘﺎﺏ ﺍﺳﺖ !! ﺭﻭﺯﯼ ﮐﻪ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﻗﺪﺭﺕ ﺭﺳﯿﺪ، ﺍﺯﻣﯿﺪﺍﻥ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻗﺰﻭﯾﻦ ﺗﺎ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺭﺍﻩ ﺁﻫﻦ ﺭﻭﺑﺮﻭﯼ ﻗﻠﻌﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩﻧﺪ:
" ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺳﻮﺯﺍﮎ ﻭ ﺳﻔﻠﯿﺲ !!" ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﻮﺯﺍﮐﯽ ﻭ ﺳﻔﻠﯿﺴﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ !!
ﺷﺎﻩ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻓﺎﺭﺍﺑﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺗﺮﺍﺧﻢ ﭼﺸﻢ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﮐﺮﺩ، ﺩﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺳﯿﻨﺎ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﮐﭽﻠﯽ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺷﭙﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﻕ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ. ﮐﻤﺘﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﭙﺶ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻭ ﺭﻭﯾﺶ ﺑﺎﻻ ﻧﺮﻭﺩ !! ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۲۶ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ۵۰۰ ﺗﺨﺘﺨﻮﺍﺑﯽ ﺭﺍ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﮐﺮﺩ، ﺑﺰﺭگ ﺘﺮﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ، ﮐﻪ ﺑﻌﺪﺍ ۱۰۰۰ ﺗﺨﺘﺨﻮﺍﺑﯽ ﺷﺪ ! ﻣﺮﺩﻡ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ نمی دانند.
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۱۵ ﮐﻪ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﻫﺎﯼ ﺑﻨﺰ ﺷﻬﺮﯼ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩ، ﮐﺴﯽ ﺳﻮﺍﺭ ﻧﻤﯿﺸﺪ ! ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺑﻼﺩ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﻧﺠﺲ ﺍﺳﺖ !! ﺑﻌﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﺭﻭﯼ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻫﺎﯼ ﭼﻮﺑﯽ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﻤﺎﻝ ﯾﺰﺩﯼ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺳﻦ ﻣﻠﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﺠﺲ ﻧﺸﻮﺩ !! ﺍﮔﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﻮﺩ ﺭﻭﺯﯼ ﺍز ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ، ﺷﺎﯾﺪ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﮑﺸﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩﯾﻢ !! ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ۱۲۹۸ ﺗﺎ ۱۳۲۶ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻓﻘﺮ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻭﺑﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺍﺯ ۲۰ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ۹ ﻣﻠﯿﻮﻥ ﻧﻔﺮ ﻣﺮﺩﻧﺪ ! ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ۲۴ ﺍﺳﻔﻨﺪ ۱۲۹۹ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﺎ ﻣﻠﺘﯽ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﭙﺮ ﻭﮐﻨﺎﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻧﺪ !! ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ ۱۳۲۰ ﺭﻓﺖ، ﺍﺯ " ﮐﺸﻮﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ " ﺭﻓﺖ ﻧﻪ ﺩﻩ ﮐﻮﺭﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ !!
ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ !!
ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﻮﺏ ﺁﺏ ﻧﺌﺸﻪ ﺑﺨﻮﺍﺑﻨﺪ ﻭ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺗﺮﯾﺎﮎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﻫﺎ ﮔﺮﺍﻧﺘﺮ ﺍﺯ ﺗﺮﯾﺎﮎ ﺑﻔﺮﻭﺷﻨﺪ ﮐﺎﺭ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﻧﺒﻮﺩ !!
ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﭼﭙﻖ ﮐﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺧﻮﺩ ﺁﻟﺖ ﻫﺎﯼ ﺳﻮﺯﺍﮐﯽ ﻭ ﺳﻔﻠﯿﺴﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﺎﺭﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭﺷﭙﺶ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﻨﺪ، ﺯﯾﺎﺩ ﺍﻫﻞ ﻧﻈﻢ ﻭ ﻧﻈﺎﻡ ﻭ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ! ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﭙﺶ ﺯﺩﻩ ﺳﻮﺯﺍﮐﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ۷۲ ﮐﺸﻮﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻭﯾﺰﺍ ﺳﻔﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ !! ﻣﻠﺖ ﭼﭙﻖ ﮐﺶ ﻧﺸﺌﻪ ﺗﺮﯾﺎﮐﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﺩﺭﺁﻣﺪ سرانه ی ﺧﺎﻭﺭ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﭘﻮﻟﺸﺎﻥ ﺟﺰﺀ ۱۰ ﺍﺭﺯ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺭﺷﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﮐﺸﻮﺭﺷﻮﻥ ﺍﺯ ﮊﺍﭘﻦ ﻫﻢ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ !! ﻣﻠﺖ ﭼﺸﻢ ﺗﺮﺍﺧﻤﯽ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﻋﺮﺽ ۵۷ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯿﺎﻥ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ !!
" ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺳﻮﺯﺍﮎ ﻭ ﺳﻔﻠﯿﺲ !!" ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﻮﺯﺍﮐﯽ ﻭ ﺳﻔﻠﯿﺴﯽ ﺑﻮﺩﻧﺪ !!
ﺷﺎﻩ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﻓﺎﺭﺍﺑﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺗﺮﺍﺧﻢ ﭼﺸﻢ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﮐﺮﺩ، ﺩﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺳﯿﻨﺎ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﮐﭽﻠﯽ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺷﭙﺶ ﺭﺍ ﺑﺮﻕ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ. ﮐﻤﺘﺮ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺷﭙﺶ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻭ ﺭﻭﯾﺶ ﺑﺎﻻ ﻧﺮﻭﺩ !! ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۲۶ ﮐﻪ ﺷﺎﻩ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ۵۰۰ ﺗﺨﺘﺨﻮﺍﺑﯽ ﺭﺍ ﺍﻓﺘﺘﺎﺡ ﮐﺮﺩ، ﺑﺰﺭگ ﺘﺮﯾﻦ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩ، ﮐﻪ ﺑﻌﺪﺍ ۱۰۰۰ ﺗﺨﺘﺨﻮﺍﺑﯽ ﺷﺪ ! ﻣﺮﺩﻡ ﭼﯿﺰﯼ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﯾﺮﺍﻥ نمی دانند.
ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۱۵ ﮐﻪ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺍﺯ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﻫﺎﯼ ﺑﻨﺰ ﺷﻬﺮﯼ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩ، ﮐﺴﯽ ﺳﻮﺍﺭ ﻧﻤﯿﺸﺪ ! ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺑﻼﺩ ﻏﯿﺮ ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺎﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﻧﺠﺲ ﺍﺳﺖ !! ﺑﻌﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪ ﺭﻭﯼ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻫﺎﯼ ﭼﻮﺑﯽ ﺁﻥ ﺩﺳﺘﻤﺎﻝ ﯾﺰﺩﯼ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺳﻦ ﻣﻠﺖ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﺠﺲ ﻧﺸﻮﺩ !! ﺍﮔﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﻮﺩ ﺭﻭﺯﯼ ﺍز ﺍﯾﺮﺍﻥ ﻗﺎﺟﺎﺭ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ، ﺷﺎﯾﺪ ﺧﺠﺎﻟﺖ ﺑﮑﺸﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩﯾﻢ !! ﺍﺯ ﺳﺎﻝ ۱۲۹۸ ﺗﺎ ۱۳۲۶ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻓﻘﺮ ﻭ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﻭﺑﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺍﺯ ۲۰ ﻣﯿﻠﯿﻮﻥ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ۹ ﻣﻠﯿﻮﻥ ﻧﻔﺮ ﻣﺮﺩﻧﺪ ! ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺭ ۲۴ ﺍﺳﻔﻨﺪ ۱۲۹۹ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ، ﺑﺎ ﻣﻠﺘﯽ ﻣﻌﺘﺎﺩ ﺭﻭﺑﺮﻭ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﭙﺮ ﻭﮐﻨﺎﺭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻧﺪ !! ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ ۱۳۲۰ ﺭﻓﺖ، ﺍﺯ " ﮐﺸﻮﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ " ﺭﻓﺖ ﻧﻪ ﺩﻩ ﮐﻮﺭﻩ ﺍﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﺍﯾﺮﺍﻥ !!
ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺎ ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩﯾﻢ !!
ﺳﻠﻄﻨﺖ ﺑﺮ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﻮﺏ ﺁﺏ ﻧﺌﺸﻪ ﺑﺨﻮﺍﺑﻨﺪ ﻭ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺗﺮﯾﺎﮎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﮕﻠﯿﺴﯽ ﻫﺎ ﮔﺮﺍﻧﺘﺮ ﺍﺯ ﺗﺮﯾﺎﮎ ﺑﻔﺮﻭﺷﻨﺪ ﮐﺎﺭ ﺁﺳﺎﻧﯽ ﻧﺒﻮﺩ !!
ﻣﺮﺩﻣﯽ ﮐﻪ ﭼﭙﻖ ﮐﺶ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺷﻠﻮﺍﺭ ﺧﻮﺩ ﺁﻟﺖ ﻫﺎﯼ ﺳﻮﺯﺍﮐﯽ ﻭ ﺳﻔﻠﯿﺴﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﺎﺭﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭﺷﭙﺶ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻫﻢ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﻨﺪ، ﺯﯾﺎﺩ ﺍﻫﻞ ﻧﻈﻢ ﻭ ﻧﻈﺎﻡ ﻭ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﻧﺒﻮﺩﻧﺪ ! ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﭙﺶ ﺯﺩﻩ ﺳﻮﺯﺍﮐﯽ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ۷۲ ﮐﺸﻮﺭ ﺟﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﺭﻭﭘﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻭﯾﺰﺍ ﺳﻔﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ !! ﻣﻠﺖ ﭼﭙﻖ ﮐﺶ ﻧﺸﺌﻪ ﺗﺮﯾﺎﮐﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﺩﺭﺁﻣﺪ سرانه ی ﺧﺎﻭﺭ ﻣﯿﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﭘﻮﻟﺸﺎﻥ ﺟﺰﺀ ۱۰ ﺍﺭﺯ ﻣﻌﺘﺒﺮ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪ ﻭ ﺭﺷﺪ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﮐﺸﻮﺭﺷﻮﻥ ﺍﺯ ﮊﺍﭘﻦ ﻫﻢ ﺑﺎﻻﺗﺮ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ !! ﻣﻠﺖ ﭼﺸﻢ ﺗﺮﺍﺧﻤﯽ ﺭﺍ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﻋﺮﺽ ۵۷ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺁﻧﺠﺎ ﺭﺳﺎﻧﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺭﻭﭘﺎﯾﯿﺎﻥ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﯽ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ !!
ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﺷﺮﻡ می کنم ﺍﺯ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﮐﺸﻮﺭﻡ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ...
ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ۵۷ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻫﻢ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﺩﺭﻏﺮﺑﺖ ﻣﺮﺩﻧﺪ . ﺍﻣﺎ ﻣﻠﺘﯽ ﮐﻪ ﻗﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰﺍﺭﺍﻥ ﺗﺎﺭﯾﺨﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﻧﺴﺖ، ﺑﻪ ﺟﺒﺮ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﯿﺮ ﻧﺸﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻭ ﻓﻼﮐﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﯿﺎﻩ ﻧﺸﺴﺖ ...
ﻧﺎﺩﺭ ﮔﺮﺍﻣﯿﺎﻥ
ﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ﻭ ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﺷﺎﻩ ۵۷ ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﺋﯽ ﺳﻠﻄﻨﺖ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻫﻢ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ ﺩﺭﻏﺮﺑﺖ ﻣﺮﺩﻧﺪ . ﺍﻣﺎ ﻣﻠﺘﯽ ﮐﻪ ﻗﺪﺭ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ ﺧﺪﻣﺘﮕﺰﺍﺭﺍﻥ ﺗﺎﺭﯾﺨﺶ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﻧﺴﺖ، ﺑﻪ ﺟﺒﺮ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﯿﺮ ﻧﺸﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺪﺑﺨﺘﯽ ﻭ ﻓﻼﮐﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﯿﺎﻩ ﻧﺸﺴﺖ ...
ﻧﺎﺩﺭ ﮔﺮﺍﻣﯿﺎﻥ
در دیده ما شاه بود سایه یزدان
نظرات
ارسال یک نظر