سه بدترین آموزه ی اسلام
با انجام این کار، سه آموزه ی از درون به هم پیوسته، در مرکز توجه قرار می گیرند. این آموزه ها عبارتند از:
۱. رد، انکار و دشمنی با افراد کافر و یا نامومن، یعنی دشمنی پیوسته ی روانی یا فراجسمی علیه نامسلمانان (در عربی به معنای "تولا و تبرا" و به پارسی "وفاداری و دشمنی". این مورد به شکلی طبیعی، خود را به عنوان مورد دوم نشان می دهد:
۲. جهاد ظاهر می شود، یعنی دشمنی جسمانی در هر زمان و هر جا که ممکن است، علیه نامسلمانان از برای چیرگی بر آنها؛ که در نهایت جهاد موفق به مورد سوم می شود:
۳. تحقیر اهل ذمه، یعنی نفوذ کردن و موضع تحقیر آمیز گرفتن نسبت به مسلمانانی که سرزمینشان اشغال شده است و همچنان حاضر به پذیرش اسلام تحمیلی نیستند.
در همین راستا، اسلام کزا با مرامنامه ی خود یعنی نجاست قرآن، از همان آغاز در سوره ی مائده، آیه ی شماره 51، الله به الله پرستان این چنین دستور می دهد:
"ای کسانی که ایمان آورده اید !! یهودیان و مسیحیان را به دوستی برنگزینید، آنان دوستان یکدیگرند و کسانی که از شما با آنها دوستی کنند، از آنها هستند. همانا الله گروه ستمکار را هدایت نمی کند".
اکنون چگونه است که جماعت الله پرست در کشورهای غربی و شرقی موسوم به "بلاد کفر" حضور می یابند و با آنان و به ویژه با مسیحیان دوست می شوند و هتا در میان آنها نیز زندگی می کنند ؟؟ آیا رد پای "دورویی و تقوا و تقیه"ی اصیل اسلامی را در این رفتار متضاد و هم زمان نمی توان دید ؟! این بدان معناست که اگر الله پرستی، با یک مسیحی یا یهودی سخن گفت و خندید و رفت و آمد کرد و گرم گرفت، یا بدین معنی است که واقعن در دل کثیفش او را دوست خود نمی داند و در حال نقش بازی کردن و فریبکاری به منظور رسیدن به هدف خاصیست و یا اینکه بر خلاف کلام الله مجید، به دوستی با کسانی میل کرده که قرآن پیروانش را به معنای واقعی کلمه "ستمکار" معرفی کرده است.
در بخش دیگری از تازی نامه، الله پیروان خود را از دوستی با کسانی که "کفار" خطاب می کند، منع می نماید:
"مومنان نباید کافران را به جای مومنان، دوست و ولی خود بگیرند و هر کس که چنین کند، با الله هیچ رابطه ای ندارند و عهد و پیمان او با الله گسسته شده است؛ مگر اینکه از آزار و اذیت آنها بترسید و در ظاهر با آنها دوستی کنید) و الله شما را از کیفر خویش دور می دارد و بازگشت به سوی الله است".
سوره ی آل عمران، آیه ی ۲۸
در این آیه ی کزا، به صراحت به الله پرستان سفارش می شود تا در برابر کسانی که انگ کفر بدانها زده می شود، دورویی و نفاق پیشه کنند و همچنان در باطن، نسبت بدانها دشمن و کینه ای باقی بمانند. این چنین است که بر اساس این متن الهی، جمهوری خونریز اسلامی با کفار کره ی شمالی و روسیه و کوبا، به سبب ترسی که از آنها دارد که به نوبه ی خود به دلیل برتری آنان می باشد، اظهار دوستی می کند تا هم از سوی آنان امنیت یابد و هم بتواند به مقاصد و اهداف دیگر خود که از بارزترین آنها دشمنی با باختر زمین و به ویژه آمریکا و اسراییل است، دست یابد.
الله حرامزاده، نه تنها به مومنین بالله دستور می دهد که با ناباوران به شریعت اسلام دوستی نکنند، بلکه این اقدام از سوی ایشان را بدین دلیل دستور می دهد تا نامسلمانان از سرزمین های خود کوچ کنند؛ یعنی خانه و کاشانه و همه ی دار و ندار خود را رها سازند و از آنجا که از سوی الله پرستان اشغال شده است، بروند !! الله حرامزاده، هتا به آواره کردن مردمان نامسلمان هم اکتفا نمی کند و در ادامه این چنین یاوه سر می دهد که اگر زمین های خود را به سود شما رها نکردند و ترک خاک نکردند، هر جا که آنها را یافتید آنها را "بگیرید و بکشید" و در این کشتار دگراندیشان و دگرباوران، دلتان هم به حال آنان نسوزد و از میانشان یار و یاوری برنگیرید. این نمونه ی بارز دستور کشتار و جهاد و نمونه ی بارز فرمان به "جنایت مقدس" است:
"آنان آرزو می کنند که شما هم مانند آنها کافر شوید تا با هم یکسان شوید، بنابراین از آنها دوستانی انتخاب نکنید تا اینکه مسلمان شوند و در راه الله هجرت کنند؛ پس هر گاه از این کار سرباز زدند، هر جا که آنها را یافتید، آنها را بگیرید و بکشید و از میان آنها یار و یاوری اختیار نکنید".
سوره ی النسا، آیه ی ۸۹
نظرات
ارسال یک نظر